Podobnie jak ciepłowody, przewodność cieplna komory parowej wzrasta wraz z długością. Oznacza to, że komora parowa tej samej wielkości co źródło ciepła będzie oferować niewielką przewagę nad litym kawałkiem miedzi. Dobra praktyczna zasada mówi, że powierzchnia komory parowej powinna być równa lub większa niż 10x powierzchnia źródła ciepła. W sytuacjach, gdy budżet termiczny jest duży lub gdy duży przepływ powietrza napędza mały stos żeber, może to nie stanowić problemu. Często jednak jest tak, że podstawa zlewu musi być znacznie większa niż źródło ciepła.

Komory parowe zostały zaprojektowane z myślą o znacznie lepszej wydajności termicznej w porównaniu z tradycyjnymi rozpraszaczami ciepła z litego metalu, które można znaleźć w tradycyjnych chłodnicach procesora. Osiąga się to przy jednoczesnym zmniejszeniu wagi i wzrostu. Technologia komory parowej umożliwia wydajne i efektywne chłodzenie wyższych procesorów o wyższym TDP (lub stanie przetaktowania) do bezpiecznej temperatury pracy, wydłużając żywotność komponentów i produktu.